Er was eens een moedig meisje, Marie genaamd …
Marie flitst zichzelf 50 jaar terug in de tijd. Benieuwd naar de roots van haar verhaal? Reis met ons mee!
Het is 1970. Marie woont in het beroemde bergdorpje Vados. Ze kent de steile hellingen hier door en door, maar de laatste tijd merkt ze iets vreemds op. Krak, krak, knisper, knisper, … Op een keer – tijdens een van haar bergwandelingen – hoort ze het weer … Plots houdt ze halt. Net op tijd om de kleine wezentjes te ontdekken die zich in een bergspleet verstoppen. Eentje vlucht schichtig weg in een duistere spelonk. Marie kent alle grotten in de buurt. “Waarom heeft ze deze spelonk dan nog nooit opgemerkt?”, denkt ze bij zichzelf. Avontuurlijk als ze is, gaat ze op ontdekking.
Verwonderd kijkt ze om zich heen. Wat een prachtig natuurdecor! Wondermooie landschappen, puur en verscholen. Met hier en daar kleine lieflijke huisjes.
Maar oh … kijk, hoe eng: de huisjes staan bijna onder water. Verbaasd staat Marie te kijken.
Zie! Daar komt zo’n geheimzinnig wezentje naar haar toe. “Je zou het misschien niet denken, maar onze huisjes stonden vroeger twee meter boven het waterniveau,” vertelt het meisje dat zichzelf voorstelt als Gloria. “Doordat de ijsmassa van de gletsjer langzaam wegsmelt, stijgt het waterniveau.” De wanhoop is hoorbaar in haar trillerige stemmetje. “Het is intussen een jaar geleden dat mijn mama en papa meegesleurd werden in de kolkende massa.
Papa wou mij redden toen ik al spelend in het water gesukkeld was”, snikt de kleine Gloria. “Hij wist mij op de rand te duwen, maar ging zelf kopje onder. Mama snelde hem te hulp, maar kwam ook in het ijskoude water terecht. Mijn broers, zusjes en ikzelf zijn bang en weten niet hoe het verder moet.” De kleine Denkies – want zo heet de familie – bleven achter met hun verdriet, zonder iemand om voor hen te zorgen. Er is zelfs bijna niets meer te eten. Hun toekomst lijkt uitzichtloos …
Ontzettend veel vragen spoken door Maries hoofd: “Hoe is het zo ver gekomen?”, “Hoe kan ze de Denkies over hun angsten heen helpen?”, “Hoe kan ze hen leren omgaan met de snel veranderende wereld?”, “Zijn er nog andere Denkies voor wie gevaar dreigt?”, “Kortom, wat moet er gebeuren om hen een gelukkige, veilige en duurzame toekomst te geven?” Het verhaal laat Marie niet los … ze wil de Denkies in veiligheid brengen en hen opnieuw vertrouwen geven in de toekomst.
Drama dreigt voor de Denkies
Kleine Gloria brengt Marie naar haar vier broertjes en drie zusjes. De angst valt op hun gezichtjes af te lezen. Ze overtuigt hen van haar goede bedoelingen. Ze wil geluk, veiligheid en duurzaamheid brengen. Marie troost de Denkies en nodigt hen uit in haar eigen veilige huis, bovenop de berg in Vados. Samen gaan ze op weg, door hoge bergen en brede valleien.
Wanneer ze in de eerste vallei aankomen, kijken de Denkies verbaasd om zich heen. Nooit eerder zagen ze zo’n grote stad met zoveel auto’s, bussen en rookspuwende fabrieken. Over het hele dal hangt een vuilbruine mist. De bewoners lijken dezelfde grauwheid uit te stralen. Wantrouwig kijken ze de Denkies aan. Een vriendelijke goeiedag wordt beantwoord met een snauw.
Help! Dat maakt de Denkies helemaal onzeker voor de toekomst. Zij hebben van hun ouders geleerd om met een open geest naar anderen te luisteren, om vertrouwen te hebben en elkaar altijd te helpen. Wat ze hier ervaren, maakt hen bang.
Gelukkig is er Marie, die hen veilig verder loodst op weg naar haar huisje in Vados. Marie is vast van plan om de Denkies klaar te stomen voor een positieve toekomst. Ze zal hen helpen om voor zichzelf op te komen, zodat zij op hun beurt andere mensen kunnen inspireren. Marie ziet het al helemaal voor zich: vanuit hun open en eerlijk karakter kunnen de Denkies de wereld een stukje beter maken. Daar is ze rotsvast van overtuigd.
Het verhaal van Marie
Al wandelend dwalen Maries gedachten af naar haar eigen kindertijd. In tegenstelling tot de Denkies, beleefde ze een zorgeloze jeugd. Zoals elk kind was ze van nature nieuwsgierig. Haar ouders gaven haar de ruimte om de wereld te ontdekken en later ook rond te trekken. Beelden van prachtige landschappen en ongerepte natuur flitsen aan haar netvlies voorbij. Maar ook van boottochten op zee en wandelingen in uitgestrekte wouden. Daartegenover stonden de drukke steden, helemaal volgebouwd met huizen, fabrieken en mijnen. Meer grijs dan groen. Wat een schril contrast! Onbedorven landschappen maakten plaats voor kil beton en rechtlijnige structuren. Of was het meer dan dat …?
Moest ze haar mening bijschaven? Uit verhalen van lokale bewoners leerde ze dat de industrie een noodzaak is. Wij, mensen, hebben sterke woningen nodig om ons te beschermen en producten die ons leven vereenvoudigen. Ze begrijpt alles beter nu. Eigenlijk zou ze beide werelden met elkaar willen verzoenen: de natuur en de steden. Ja, dat is wat ze wil! Hoe? Door mensen aan te moedigen duurzamer met de natuur om te gaan zodat we nog lang kunnen genieten van al het moois. Dat is wat haar drijft: mensen blijer maken en zorgen dat ze veilig kunnen werken in een duurzame omgeving.
Marie droomt van een toekomst waar iedereen gelukkiger is en creëert hiervoor vier waarden. In vertrouwen en hulpvaardig met elkaar omgaan. Met een gezonde nieuwsgierigheid kijken naar je omgeving en de mensen om je heen, en dat met een positieve ingesteldheid. Overal waar Marie komt, vertelt ze over haar idee en de vier waarden. Mensen zijn laaiend enthousiast en haar verhaal tovert een glimlach op hun gezicht. Haar plan werkt!
Maries terugkeer naar Vados
Toen was het tijd om huiswaarts te keren, haar ouders werden een jaartje ouder en hadden haar hulp en zorg nodig. Vados voelde nog even authentiek en vertrouwd, maar de omringende steden leken uit hun voegen gebarsten. De sporen van de vervuiling waren ook hier duidelijk te zien. Hierdoor raakten de stadsbewoners meer en meer vervreemd van de natuur. Amai … tot haar schrik zag alles er anders uit. Eén ding wist ze zeker: naast de warme zorg voor haar ouders, wilt ze ook daar wat aan doen! Ze was vastbesloten om de mensen opnieuw gelukkiger te maken, in een veilige omgeving en met respect voor de natuur.
De gezondheid van haar ouders werd snel slechter, tot op een dag hun zwakke hart het begaf … In deze periode van diep verdriet, is er maar één iets wat haar troost biedt: de natuur. En zo kwam het dat Marie, tijdens een grote bergwandeling, de Denkies ontdekte.
Ze schrikt op uit haar dagdroom en beseft dat ze al vijf dagen op stap is met de Denkies. Bij het naderen van hun bestemming – haar huisje in Vados – zien ze steeds duidelijker hoe sterk de omringende steden lijden onder de vervuiling. Marie vertelt over haar missie om van Euparo een gelukkige, veilige en duurzame streek te maken. Euparo omvat de 27 valleien rond Vados. De Denkies beloven haar hierbij te helpen.
Gered!
Op dag zes bereiken ze Maries huisje, dat de mooie herinneringen draagt van vroeger. Elke Denkie krijgt een eigen kamer. Zodra iedereen gesetteld is, mijmert Marie over de toekomst van Euparo. Hoe kunnen ze mensen helpen om blijer, veiliger en duurzamer te leven? Het moet anders! Maar hoe? Zo gaat Marie op zoek naar haar favoriete boek, geschreven door een oude en wijze bewoner van Vados. De personages vertrekken blij naar hun werk en komen ’s avonds even opgewekt terug naar huis. Dat is vandaag bijna ondenkbaar.
Na een nachtje goed slapen, zijn de Denkies fris en monter. Marie vertelt over haar boek, stammend uit de tijd dat de 27 valleien nog baadden in het groen, de natuur nog volop floreerde en de steden niet meer waren dan kleine dorpen. Alles draaide toen rond respect en vertrouwen. Het was heel normaal om met elkaar te overleggen. Bewoners zagen elkaar in het dorp en maakten spontaan een praatje. Ze konden op elkaar rekenen en dat maakte hen heel gelukkig. Een afspraak was een afspraak.
Een nieuwe visie op de toekomst
Slimme uitvindingen volgden elkaar in een snel tempo op: de kijkkast, de belhoorn, de koudhoudkast, de zonderpaardenkoets, … De mensen ontdekten nieuwe dingen, ze konden verder in de vallei reizen met de zonderpaardenkoets, ze werkten in de fabrieken die de nieuwe uitvindingen produceerden en kwamen ’s avonds moe thuis, tijd om lekker te eten en voor de kijkkast in slaap te vallen. Meer en meer gebruikten ze de belhoorn om te overleggen. Heel handig, maar beetje per beetje viel het persoonlijke contact weg. Dat las Marie allemaal voor uit het grote pediakiwiboek.
Ze eindigt met de vraag: “Hoe kunnen we stap voor stap verandering op gang brengen?” De Denkies kijken haar met open monden aan. Tot Pete diepnadenkend zegt … “Als we nu eens kijken waar we goed in zijn. Dan kunnen we vanuit onze eigen krachten andere mensen inspireren.”
“Wat zijn jullie sterktes dan?”, vraagt Marie. “Jullie lijken net overal goed in te zijn”, grapt ze. Pete herinnert zich een gesprek met zijn papa dat een diepe indruk op hem had gemaakt. “Het is belangrijk dat je je talenten ontdekt en dat je trots bent op jezelf”, had papa gezegd. “Elk van jouw broers en zussen hebben prachtige persoonlijkheden. Jullie luisteren naar elkaar, zijn nederig en sereen en kijken altijd naar de beste oplossing op lange termijn. Dat zijn waardevolle kwaliteiten om voor altijd te koesteren”.
Tijdens de lange tocht naar Maries huis, hadden De Denkies al even overlegd. “Waar zijn we sterk in?” Jeff beet toen de spits af: “Ik geef ontzettend graag complimentjes”. Waarna Sebastian en Ali in koor riepen: “Wij zijn sportief en houden van beweging”. Al snel vulde Pete aan dat hij graag bedrijfswaarden met een bredere blik bekijkt. “Voor mij is het overduidelijk”, zei Gloria. “Mensen helpen veiliger te werken, is helemaal mijn ding”. Paula is dan weer een genie op het vlak van arbeidshygiëne. “Voor mij vormt kwaliteit de kers op de taart”, besefte de altijd punctuele Jolene. En tot slot wist Annie iedereen te verrassen met haar talent om strategieën en plannen uit te werken. En zo praatten ze enthousiast door. Wat een heerlijke wereld zou het worden, als iedereen zichzelf kan zijn.
Eureka voor Euparo
Op een avond komen de Denkies samen bij het haardvuur. Marie legt hen in de watten met overheerlijke warme chocolademelk. “Als je erover nadenkt,” mijmert Sebastian,“ kunnen we elk een gepaste taak opnemen om Euparo meer blij, veilig en duurzaam te maken. Ik stel mezelf al voor als gezondheidscoach die mensen begeleidt om gezonder te leven. En zo gezonde levensstijlen te introduceren binnen bedrijven.”
“Wat zou het fijn zijn, mocht ik mensen kunnen motiveren om meer te bewegen,” vult Ali enthousiast aan. Lang zitten is ongezond. Regelmatig rechtstaan en een juiste houding aannemen zijn goede oplossingen. Hop met die beentjes!” “Ik heb het in me om werkgeluk te bevorderen, zodat medewerkers zich goed voelen in hun vel,” gaat Jeff verder. “Is er iets mooier dan te focussen op iemands talenten, in plaats van op iemands afkomst of gender?”
Glimlachend zegt Gloria: “ik neem alvast mijn fluohesje, veiligheidshelm en andere beschermingsmiddelen in de aanslag! Want ik wil bedrijven helpen om veiliger te werken.”
Ook de andere Denkies knikken instemmend. Pete oppert heel wijs om bedrijven te ontzorgen met hun duurzame communicatie en daarbij de positieve waarden aan te boren. Jolene ziet kwaliteit als extra troef om bedrijven te laten groeien. Paula ziet zichzelf al op haar mobility-scooter rondsnorren op de werkvloer: “Zijn er verbeteringen mogelijk op het vlak van veiligheid en gezondheid? Biep, biep!”
Annie heeft niet één, maar meerdere plannen bedacht om Euparo te redden. Of liever: ze wil een ESG-actieplan op maat uitwerken voor elk bedrijf. “ESG staat voor Environment, Social en Government,” legt ze uit. Het zijn wat moeilijke woorden, maar met Annies hulp wordt alles eenvoudig!
“Ja, hoor, jullie hebben prima ideeën,” glundert Marie. “Maar ik had niet anders verwacht.”
Samen naar een duurzame toekomst
De Denkies bouwen hun droom verder uit: bedrijven en hun medewerkers blij, veilig en duurzaam maken. Hun wens? Inzetten op een positieve sfeer in de bedrijven, zorgen dat iedereen veilig aan de slag kan, dat er respect is voor elkaar, dat er eerlijk gewerkt wordt, in een open geest. De Denkies vinden het leuk om de positieve evolutie te zien. Het is goed voor de mens én het is ook keigoed voor het bedrijf. De bedrijven tonen aan – dankzij de hulp van de Denkies – dat zij meer centjes verdienen dan de concurrentie door duurzaam te werken.
Mensen die in de fabrieken willen werken, kiezen voor een leuke sfeer, waar je met plezier elke dag aan de slag gaat. De bedrijven waar Jeff, Annie en de andere Denkies aan de slag zijn, zorgen mee voor die betere sfeer en cultuur.
Tot slot haalt Pete nog even aan: “Het gaat over mensen, over onze omgeving en de natuur.” Hij vervolgt: “Er is geen planeet B, we moeten het hier in Euparo doen met alle moois dat er is. We moeten de uitdagingen verder omarmen en elkaar blijven helpen om te zorgen dat de kinderen van Vados en de omliggende 27 valleien een prachtige toekomst voor zich hebben. Een duurzame toekomst zodat ze nog lang en gelukkig kunnen leven.”
bedrijven
veiliger te werken.
bedrijven
duurzamer te werken.
